- möhnətli
- sif. Dərdi-kədəri olan; qəmli, qüssəli, kədərli, əziyyətlə dolu. Möhnətli adam. Möhnətli günlər. – Bu möhnətli ana Cəmilin üzündən öpüb getdi. T. Ş. S.. Səhər kimi açılır; Möhnətli üzlər indi. R. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
möhnətli
Look at other dictionaries:
möhnətşiar — ə. möhnətli, əzablı, əziyyətli … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
möhnətkeş — sif. və is. <ər. möhnət və fars. . . . keş> Möhnət çəkən; möhnətli, qayğılı, qəmli, kədərli. Fərhada, Şirinə, yüz möhnətkeşə; Behiştə, qılmana vermərəm səni. Aşıq Əli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
möhnəti — ə. 1) qəmli, qüssəli, möhnətli; 2) əməksevər, əməkçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pürmöhnət — f. və ə. möhnətli, çox zəhmətli, zəhmətlə dolu … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
insaf — is. <ər.> 1. İnsanda vicdan və ədalət hissi, öz hərəkətləri üçün mənəvi məsuliyyət hissi; vicdana müvafiq hərəkət. İnsaf dinin yarısıdır. (Ata. sözü). Bəylərin bəyisən, xanların xanı; Unutma insafı, satma imanı. . A. Ə.. İnsafımın və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bar — 1. is. <fars.> Meyvə, məhsul. Bar almaq. Bar götürmək. Bar bağlamaq. Bar tutmaq. Bar vermək. – Ağac bar verdikcə başını aşağı dikər. (Ata. sözü). Bar verən ağacı kəsməzlər. (Ata. sözü). <Mirzə Fətəli:> İllər keçib, zəmanələr dolanıb,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəfakeş — sif. <ər. cəfa və fars. keş> Cəfa çəkən, hər cür dərdə, əzaba dözən, möhnətə qatlaşan. Nə işdir, ey fələk, dildarı dildarından ayırmaq; Cəfakeş aşiqi yari vəfadarından ayırmaq? F.. Doğrudan. . ana qədər dözümlü cəfakeş məxluq yoxdur. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mükafat — is. <ər.> 1. Birinin hər hansı bir sahədəki xidmətlərini, müvəffəqiyyətini qeyd etmək üçün ona verilən pul və ya başqa qiymətli bəxşiş. Ümumdünya sülh mükafatı. Respublika mükafatı laureatı. // İstehsalat normalarını artıqlamasilə yerinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sadiqanə — z. <ər. sadiq və fars. . . . anə> Sədaqətlə, ürəkdən, sədaqətli bir dost, yoldaş kimi. Rövşən olan etila sabahı; Payına yetər bu qəm, bu möhnət; Yad et məni, sadiqanə yad et. A. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əzab — is. <ər.> 1. Əziyyət, üzüntü, işgəncə. Toy bayramdır bu dünyanın əzabı; Ağlı olan ona gətirər tabı. M. P. V.. <Nuriyyə:> Əvvəl günlər, dünyada hər əzabın bir sonu olduğunu düşünərək özümə təsəlli verirdim. İ. Ə.. Əzaba, zəhmətə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
